Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2009


ο θεριστής


"Βλέπω στο θεριστή το
 πρόσωπο του θανάτου, με
την έννοια ότι η ανθρωπότητα
 θα μπορούσε να αποτελεί
 το σιτάρι που δρέπει. 

Μα δεν υπάρχει θλίψη σε αυτό το θάνατο. 
Λαμβάνει χώρα μέρα μεσημέρι, με τις 
ακτίνες του ήλιου να πλημμυρίζουν 
τα πάντα μέσα σε ένα 
φως από ατόφιο 
χρυσάφι."  

Vincent Van Gogh

8 σχόλια:

  1. Na ένας αισιόδοξος θάνατος!
    Με ένα μεγάλο ήλιο, ξυπόλυτο, με αχτένιστα μαλλιά και ιδρωμένο πρόσωπο να αλητεύει στην ντάλα του μεσημεριού πάνω από τα θερισμένα χωράφια.
    Περίεργα γούστα έχει αυτός ο θάνατος, και πάντως σαν να ξέχασε τον προορισμό του.
    Ή πάλι να έχασε το δρόμο του. Ξεστράτισε καθώς περνώντας κάτω από ένα παράθυρο άκουσε κάποιον που έπαιζε βιολί, ή είδε τον βικέντιο με το τεράστιο καπέλο του, στη μέση του χωραφιού, να ζωγραφίζει τα ηλιοτρόπια.
    Ωραίος θάνατος σαν να λέμε!

    Υ.Γ
    Στην προηγούμενη ανάρτηση σου άφησα διευκρυνιστικό σημείωμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. "Ανατράφηκες για το θάνατο και σ΄έφεραν στον κόσμο με σκοπό να σε πάρουν απ΄αυτόν.Ο ουρανός είναι σαν ένα πιάτο αναποδογυρισμένο, που κάθε βράδυ βουλιάζει μέσα στο αίμα του ηλιοβασιλέματος.Θα μπορούσε να πει κανείς ότι ο ήλιος , οπλισμένος μ΄ένα γιαταγάνι, κόβει κεφάλια πάνω στο πιάτο. Είτε είσαι καλός είτε κακός, είσαι μια σταγόνα νερό ζυμωμένη με χώμα. Μολονότι σε όλη σου τη ζωή μπορεί να ήσουν σε θέση κυριαρχίας, στο τέλος θα παραδώσεις το φάντασμα με θλίψη."
    Φαρίντ Ουντίν Αττάρ "το συνέδριο των πουλιών"
    καλή σου μέρα σκοτεινή ροή,να είσαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δημήτρη πέρασα από τον φίλο μας μα έλλειπε.
    Βρήκα όμως εσένα, με τον τραγικό ήλιο σου να κόβει κεφάλια..
    Αχ αυτός ο Φαρίντ! Μπορεί να μιλά με την ησυχία του για τις σφαγές και την αιματοχυσία του ηλιοβασιλέματος.. Ούτε το ηλιοβασίλεμα ούτε και ο ουρανός θα του ζητήσουν ποτέ το λόγο..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. μπορείς να διαλέξεις καλό μας Φράκταλ...
    το δρεπάνι του θεριστή ή το γιαταγάνι του ήλιου!
    κάποιες φορές Τον φωνάζω γιατί θέλω να Τον κοιτάξω στο πρόσωπο,να Τον αγγίξω να Τον μυρίσω αλλά αυτός χαμογελά και κάνει πως δεν ακούει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλημέρα, καλημέρα σε όλους

    Χαίρομαι πολύ που εν τη απουσία μου σας βρίσκω εσάς, τους πιο τακτικούς αυτού του blog να ανταλλάσσετε λόγια και απόψεις μέσα στο ισχυρό βαρυντικό πεδίο της σκοτεινής ροής.

    @fractal

    Ένας πράγματικα διαφορετικός θάνατος. Δεν ξέρω αν είναι πιο αισιόδοξος. Ίσως. Μα σίγουρα είναι φωτεινότερος. Λαμπρότερος και πάντα κυριαρχικός. Προσωποποίησες πολύ όμορφα τον ήλιο. Φαντάζομαι αυτά τα αχτένιστα μαλλιά του στον δυνατό άνεμο...



    @ dimitrisp (σε χρονο ενεστώτα)

    ''Είτε είσαι καλός είτε κακός, είσαι μια σταγόνα νερό ζυμωμένη με χώμα''. Η αλήθεια και η συνειδητοποίηση σε ρόλους αντιθετικούς. Πώς να την δεχτείς; Αυτή την απόλυτη νομοτέλεια. Και ο ήλιος δεσποτικός ταυτίζεται με το απρόσωπο του θανάτου. Απαισιόδοξη οπτική, αλλά καταπληκτικό κείμενο.

    Ευχαριστούμε dimitris

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καλή χρονιά Σκοτεινή Ροή!
    ΥΓ με την πρακτική έννοια του χρόνου... αφού εκεί που ρέουμε χρόνος δεν υπάρχει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Που ταξειδεύεις πάλι?
    Ξεχάστηκες ή μπλέχτηκες στις δονήσεις των πιθανοτήτων..
    Εδώ σε περιμένουν (έστω και αναιμικές) οι βεβαιότητες.
    Η θεά Αθηνά παρουσιάστηκε σαν γέροντας-βασιλειάς Μέντης και κάτι ψιθυρίζει στο αυτί του Τηλέμαχου..
    Μήπως αναγγέλει τον ερχομό σου?

    ΑπάντησηΔιαγραφή