Πέμπτη 28 Ιανουαρίου 2010

εγώανάμεσαεσύ



εγώσυστάσειςεσύ
εγώπεριστάσειςεσύ
εγώπαραστάσειςεσύ
εγώκαταστάσειςεσύ
εγώυποστάσειςεσύ
εγώεκστάσειςεσύ
εγώαντιστάσειςεσύ
εγώδιαστάσειςεσύ
εγώαποστάσειςεσύ

εγώκενόεσύ;

9 σχόλια:

  1. Δεν είναι το ενδιάμεσο που φοβίζει..
    Αυτό φεύγει με ταχύτητα.
    Και το είπες και συ.
    Στο τέλος αφήνει κενό.
    Εκείνοι οι τσιμεντένιοι τείχοι δεξιά και αριστερά είναι που τρομάζουν.

    Μόνο που πότε-πότε, εκείνο που φεύγει ανάμεσα στους τσιμεντένιους τείχους, ανασαίνει από το κενό των στοών.
    Και κάποιο μήνυμα θα στείλει.
    Γραμμένο πάντα βιαστικά, γιατί διαρκώς αναχωρεί, για όλο και πιό μακρυά!
    Δε βαριέσαι!
    Ποιός θα σκύψει να το διαβάσει.
    Ίσως μόνο κάποιες διερχόμενες ελπίδες που αλητεύουν άστεγες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αυτοί οι τσιμεντένιοι τοίχοι δεξιά και αριστερά είναι που τρομάζουν. Έχεις δίκιο.Το γιγαντομένο ΕΓΩ που ορθώνει τείχη, τόσο ψηλά και γερά ώστε η απόσταση μέχρι το ΕΣΥ να μοιάζει ατελείωτη. Ενδιάμεσα υπάρχουν ανάσες. Στο κενό των στοών, όπως το είπες. Ευτυχώς. Γιατί διαφορετικά, μέσα σε αυτή την ιλιγγιώδη ταχύτητα, δεν θα προλάβαινες να ανοίξεις τα μάτια, να δεις, να αισθανθείς και να νιώσεις. Και η ζωή τότε δεν θα ήταν τίποτε περισσότερο από μια λέξη γραμμένη με σπρέι στον τοίχο μιας στοάς. Ποιος θα μπορούσε να το διαβάσει;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ναι!η μεγαλύτερη απόσταση είναι ο χρόνος... που κάνει το Εγώ να συναντήσει το Εσύ...να ελευθερωθεί το κενό...να αναπνεύσει η Αγάπη!
    ...τότε, η μέρα χαράζει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Χαίρουμαι στάλήθεια που διάβασες τόσο μα τόσο σωστά το μήνυμά μου!
    Και ναι, αυτό που είπες για τη λέξη "ΖΩΗ" τη γραμμένη με σπρέι στους τσιμεντένιους τοίχους..
    θα είναι η καινούρια σου ανάρτηση!.
    Ακριβώς έτσι.
    Χωρίς σχόλια...
    Θα την διαβάσουν οι άστεγες ελπίδες που παραμονεύουν στα φανάρια, για ένα χαμόγελο.
    Σαν αυτό που σου στέλνω.
    Καλή σου ημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Φίλε (ή φίλη) δεν ξέρω τι είσαι.

    Μου έκανε εντύπωση το προφίλ σου:
    Άγνωστη αόρατη δύναμη έλκει ένα μεγάλο πλήθος γαλαξιακών σμηνών, έξω από τα όρια του ορατού σύμπαντος. Οι επιστήμονες, που ακόμα αδυνατούν να εξηγήσουν το φαινόμενο, ονόμασαν την έλξη αυτή σκοτεινή ροή (Dark Flow).

    Απορώ που την ξέρεις? Είσαι φυσικός? Μάλλον όχι, κάπου θα το άκουσες.

    Πραγματικά σπάνια γνώση για Ελλάδα.

    Πάντως, μια και το γράφεις, ας το διευκρινίσω.

    Η Black Flow από άλλους ερευνητές θεωρείται συμπτωματική ή και ανύπαρκτη ενώ η Βρανική Κοσμολογία που στηρίζεται στην Θεωρία Χορδών ερμηνεύει το φαινόμενο ως αποτέλεσμα έλξης από άλλα κοντινά (ή Παράλληλα) Σύμπαντα.

    Δηλαδή, σύμφωνα με την θεωρία αυτή (που αυξάνει διαρκώς την δημοφιλία της ανάμεσα στους ερευνητές αστροφυσικούς) ζούμε σε ένα Πολυσύμπαν (Multiuniverse).

    Το δικό μας Σύμπαν αποτελεί ένα από τα τρισεκατομμύρια υπάρχοντα.

    Στα όρια λοιπόν του δικού μας Σύμπαντος οι Γαλαξίες, που βρίσκονται εκεί, δέχονται βαρυτική έλξη από άλλους "εξω-Γαλαξίες" των παρακείμενων Συμπάντων και έτσι επιταχύνονται προς την "Συμπαντική περίμετρο" γρηγορότερα από το αναμενόμενο.

    Προφανώς, η παραπάνω ερμηνεία στερεί κάθε μυστηριακό περίβλημα από την Dark Flow αφού την "υποβιβάζει" σε ένα απλό βαρυτικό φαινόμενο ... αλλά οι ρομαντικοί της Γης δεν χρειάζεται να ανησυχούν.

    Και στη Σελήνη έστησαν οι αστροναύτες την Αμερικάνικη σημαία, αλλά το γεγονός αυτό, δεν του στέρησε την ιδεαλιστική γοητεία που ασκεί στους ανθρώπους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @ IonnKorr

    Ευχαριστώ για τη διευκρίνισή σου, που πίστεψέ με δεν στερείται μαγείας. Κάθε άλλο. Μιας και τα γοητευτικά πράγματα τελειώνουν σιγά σιγά σε αυτόν τον πλανήτη είπα να στρέψω το βλέμμα πέρα μακριά, στα όρια του ορατού σύμπαντος, ατενίζοντας την ιδέα του αόρατου.
    Και όχι δεν ανήκω στο κλάδο της φυσικής (αν και πολύ θα ήθελα). Γι' αυτό είσαι πάντα ευπρόσδεκτος για όποια άλλη διευκρίνιση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ήρθα από ένα δρόμο ταξιδιού παραμυθιού του χρόνου, από την υπέροχη ανάρτηση του ύπέροχου fractal, για να δω το ιστολόγιο στο οποίο αφιερώνεται!

    Μου άρεσαν οι "ακραίες" θέσεις στις προτάσεις του "εγώ" και του "εσύ" και που έξυπνα ανάμεσά τους έχουν τοποθετηθεί λέξεις με προθέσεις στις ..στάσεις, καθημερινές στάσεις, ή ίσως στάσεις σε κρίσιμες αποφάσεις ζωής.
    (Όμως πρόσεξα και το μεγαλύτερο μέγεθος του "εγώ" από το "εσύ". Έχει μεγαλύτερη αξία; ή είναι η προοπτική οπτική σμίκρυνση λόγω απομάκρυνσης του "εσύ" από το "εγώ";)

    Πολύ ενδιαφέροντα και τα όσα συμπαντικά αναφέρθηκαν για το υπαρκτό αν και αόρατο στο σκοτάδι, το αόρατο που μπορεί να είναι και πολύ μεγαλύτερο από το ορατό, όσο άπειρες διαστάσεις αυτό και να έχει. Όμως ακόμα κι αν ερμηνεύονται αποδεδειγμένα με τους νόμους της βαρύτητας τα φαινόμενα, η ίδια έχει φανερώσει την αλήθειά της;

    Κι όσο ρομαντικοί και να είμαστε, παραμένουμε τόσο μα τόσο απειροελάχιστοι στον χώρο και στον χρόνο, και τόσο αδύναμοι ζώντας μέσα στην άγνοιά μας και κυρίως απλά περαστικοί.

    Καλό μήνα dark flow!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @ Άστρια

    Όταν το ΕΓΩ διογκώνεται από τις καταστάσεις της ζωής, οι αποστάσεις μεγαλώνουν, το εσύ ξεμακραίνει, γίνεται απειροελάχιστο μπροστά στα τείχη που ορθώνουμε καθημερινά, κλείνοντας την ψυχή μας όλο και πιο βαθιά, όλο και πιο μέσα. Κι όταν τα τείχη στενεύουν απειλητικά, η μόνη διέξοδος είναι εκείνη προς τα ΠΑΝΩ., Γι' αυτό αφήνομαι στη καταλυτική δύναμη της σκοτεινής ροής, να με πάρει από εδώ και να με ταξιδέψει σε κόσμους πρωτόγνωρους.

    Σε ευχαριστώ πολύ που πέρασες.
    Καλό μήνα κι εσένα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Nιώθω σαν να σε στεναχώρησα με τα λόγια για την προτροπή μου για την καινούρια σου ανάρτηση, Φυσικά δεν ήταν προτροπή . Αν όμως το πήρες έτσι, ζητώ συγνώμην..

    ΑπάντησηΔιαγραφή