Τετάρτη 14 Απριλίου 2010


ΚαγγελάκιΑ


Πίσω από 
τον απέραντο φόβο,
το μεγάλο θυμό,
τον υπέρογκο εγωισμό, 
την ανυπέρβλητη υποκρισία, 
την ανελέητη απόρριψη, 
τις θεατρικές στάσεις, 
τις προσωπικές παραστάσεις, 
 την ατομική τύφλωση, 
τον θολωμένο νου,
τις επιτηδευμένες ηδονές, 
τις αξεπέραστες οδύνες, 
β
α
θ
ι
α
μέσα
βρίσκεται φυλακισμένο,
ένα 
μικρό, φοβισμένο παιδί. 
 

   
  

7 σχόλια:

  1. Mα πόσο καλά το είπες έμεινα άφωνη για λίγο !

    και....μετά κοίταξα στο....βάθος και ...το είδα (ευτυχώς)και..παιχνιδιάρικο και...σκανταλιάρικο και...ατίθασο ...και...πεισματάρικο και... ευτυχώς ΤΟ ΕΊΔΑ ΖΩΝΤΑΝΟ !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τί όμορφα που πήραν θέσεις τα γράμματα στις λέξεις, μικρά και μεγάλα, οριζόντια και κάθετα, με διάφορα χρώματα πάνω στο μαύρο φόντο του dark flow!
    Κι ανάμεσα τα νοήματα, σαν πίσω από τα "ΚαγκελάκιΑ"
    των λέξεων να μιλάνε για ένα "φυλακισμένο..μικρό φοβισμένο παιδί"
    Και η φωτογραφία να μιλάει για ένα πλάσμα- παιχνίδι, γλυκό λίγο αστείο απορημένο!

    Σίγουρα, σίγουρα, σε κάθε περίπτωση, στο βάθος είναι ένα παιδί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. όσο μικρό κι αν είναι ενα παιδί στις χούφτες του κρατάει την τύχη όλου του κόσμου..
    Βαθυστόχαστο το καγγελάκι σου:):)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @ξωτικό

    Και πρέπει να παραμείνει ζωντανό αγαπημένο ξωτικό. Αυτό το παιδί που κρύβεται μέσα μας δεν αποτελεί απλά μια πλευρά του εαυτού μας, αλλά τον ίδιο μας τον πυρήνα. Και αν σβήσει χαθήκαμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @Αστρια

    Σε ευχαριστώ που στολίζεις αυτο το μαύρο φόντο με τον έναστρο ουρανό σου. Ναι σίγουρα στο βάθος κρύβεται ένα μικρό παιδί. Ένα μικρό παιδί που ζητά να αφεθεί, να βγει στο φως, να πάρει ανάσα. Ας του δώσουμε που και που μια ευκαιρία...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @σταγόνα

    Το είπες πολύ όμορφα. Αυτό το μικρό παιδί έχει μερικές φορές τη δύναμη να ορίζει τις τύχες του κόσμου. Είναι η δική μας προσωπική δύναμη. Το δικό μας καταφύγιο απέναντι σε κάθε τι επιφανειακό, ψεύτικο, ανούσιο, κακό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Άργησα.
    Και μάλλον θα αργώ στο εξείς.
    Καλλοβλέπω μια αράχνη που θέλει το ιστολόγιό μου για θρόνο.
    Ίσως εκείνη να έχει πιό πολλύ υλικό από μένα να πλέξει "ιστό" χωρίς "λόγιο".
    Και ένα μικρό παιδί, που έτσι κι αλλιώς τόσο καιρό φορτώθηκε τις ευθύνες της, θέλει να περάσει μέσα από τα κάγκελα..
    Ζήλεψε το παιχνίδι των χρωμάτων στα ελαφριά κυμματάκια, καθώς μια κόκκινη βάρκα λυώνει μέσα στο αχόρταγο μπλε.
    Έτσι ή αλλιώς, πάντα θα τα λέμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή