Τρίτη 31 Μαΐου 2011


ΘΥΜΑΜΑΙ...

τις δροσερές πορτοκαλάδες σου να σβήνουν τη δίψα μου εκείνα τα παιδικά καλοκαιρινά απογεύματα, τη μυρωδιά τους όταν τις άνοιγες, τον ήχο του ανθρακικού, θυμάμαι τα πολύχρωμα λουκούμια σου να γλυκαίνουν τις άσχημες σκέψεις μου - τα κίτρινα ήταν τα αγαπημένα μου, θυμάσαι; - την παγωμένη βανίλια, τον ήχο του κουταλιού στα δόντια μου όταν πια είχε τελειώσει, τις καραμέλες βουτύρου, το χρυσό περιτύλιγμα που κρατούσα στις τσέπες μου μέρες γιατι πίστευα ότι ήταν θησαυρός - τώρα το ξέρω πως ήταν -, μα πάνω απ' όλα θυμάμαι το ζεστό σου χέρι να γεμίζει την ψυχή μου με τις πιο γλυκές αναμνήσεις.


Τώρα που "φεύγεις",
τίποτα δεν γλυκαίνει την πίκρα.




7 σχόλια:

  1. Τίποτα !! Μόνο η ευγνομωσύνη που.."υπήρξε"




    Κόλλησε η ψυχή μου στο στιγμιαίο χρυσάφι της φωτογραφίας ,πόσες φορές έχω κρατηθεί από τέτοιες χαραμάδες...


    Η σκέψη μου σαν τρυφερό χέρι ευελπιστεί.....

    ξωτικό

    (αδυνατώ να αφήσω κανονικά σχόλιο δεν ξέρω γιατί)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @Ξωτικό

    Η ευγνωμοσύνη που "υπήρξε". Έχεις δίκιο. Πόσο παρήγορο είναι αυτό. Μαζί με τη σκέψη τη δική μου και αρκετών άλλων, άλλη μια, η δική σου, σαν τρυφερό χέρι, προσπαθεί να γλυκάνει αυτό το φως της χαραμάδας, που σιγά σιγά σβήνει. Σε ευχαριστώ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. η χαραμάδα… ακόμα και αν το μόνο που προβάλλει είναι οι αναμνήσεις… αλλά και αυτές πολύτιμες… για φαντάσου το χρυσοπορτοκαλί να μην είχε ποτέ εμφανιστεί…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Από μια άλλη "χαραμαδα" περασα και εγώ για να ερθω μεχρι εδώ.
    Δεν ξερω αν θα την ξαναβρω, δεν ξερω η αλλη στιγμή που θα με γλυστρίσει..
    Απλά πέρασα, χωρίς να ξερω αν και ποτε θα ξαναπεράσω. Αφού δεν ξερω ούτε γιατί πέρασα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Κι όμως εκεί μακριά, στο τέλος της ''φυγής'', στα όρια του ορατού μας σύμπαντος, κάπου κοντά στην γειτονιά που ταξιδεύουν οι γαλαξίες σου, κάτι μου λέει οτι υπάρχουν νέοι κόσμοι και άστρα πιο λαμπερά απο ότι μπορεί κανείς να φανταστεί. Θάρρος και υπομονή. Θα ξεπεράσουμε τα μάτια μας.

    To Infinity And Beyond

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. (Ax κι εδώ πρόβλημα με τα σχόλια. Δεν μπορώ να βρώ εξήγηση και λύση.)

    Ήρθα να ακουμπήσω μια τρυφερή καλησπέρα απλώς και να πώ οτι μου έλειψε η όμορφη "φωνή "σου !

    Ξωτικό !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Mια διάθεση πειραχτηριού σήμερα των φώτων με έφερε εδώ να ευχηθώ για φώς !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή