POEM WITH TWO ENDINGS

POEM WITH TWO ENDINGS

Say “death” and the whole room freezes—

even the couches stop moving,

even the lamps.

Like a squirrel suddenly aware it is being looked at.

Say the word continuously,

and things begin to go forward.

Your life takes on

the jerky texture of an old film strip.

Continue saying it,

hold it moment after moment inside the mouth,

it becomes another syllable.

A shopping mall swirls around the corpse of a beetle.

Death is voracious, it swallows all the living

Life is voracious, it swallows all the dead.

Neither is ever satisfied, neither is ever filled,

each swallows and swallows the world.

The grip of life is as strong as the grip of death.

(but the vanished, the vanished beloved, o where?)

By Jane Hirshfield

photo by flickr

Πολύτιμη λήθη

Να έρθει σαν αεράκι απαλό και να διαγράψει

τους μέσα μας αντικατοπτρισμούς, να "ρυτιδιάσει"

τις επιφάνειες της μνήμης μας και να ζεστάνει

τις ψυχές μας με ένα χρώμα βαθιά νοσταλγικό,

απόηχο ζεστών αναμνήσεων, από άλλες ζωές,

ξεχασμένες,

μακρινές.

photo by flickr

l(life)i(life)f(life)e

Life is a large file, 

full of lives of fools, 

who live with the illusion,

of an instant reflection.

Η ευτυχία είναι...

ένα κατάλευκο

ποδήλατο με μεγάλες ρόδες,

γεμάτο χρώματα και λουλούδια,

έτοιμο να μας ταξιδέψει σε αλλιώτικους κόσμους,

από δρόμους βαθιά λησμονημένους:

μακριά, στο κέντρο του εαυτού μας,

εκεί όπου όλα βρίσκουν ξανά την

πραγματική τους σημασία.

Όλα είναι όπως τότε που έφυγες. Όπως τα άφησες. Το βάρος της απουσίας σου βουλιάζει ακόμα στα μαξιλάρια τα απογεύματα. Το άγγιγμά σου άφησε τη γωνία του καναπέ τόσο ζεστή... σαν να της έδωσε ζωή. Ακόμα και το φως, εκεί κοντά στο παράθυρο, είναι διαφορετικό. Σαν πάντα να δύει. Ζεστό και αλλιώτικο. Διαγράφει το χαμόγελό σου στον τοίχο. Και καθώς πέφτει η νύχτα, όλα γίνονται φως. Και η απουσία σου γίνεται παρουσία. Ένα αέρας μου αγγίζει το πρόσωπο. "Όλα θα πάνε καλά" μου λες. "Σ' αγαπώ". Και το αεράκι χάνεται. Το πορτοκαλί φως από τα φώτα των δρόμων επιστρέφει στο δωμάτιο. Κι όλα είναι ξανά όπως τότε που έφυγες. Όπως τα άφησες. Το βάρος της απουσίας σου βουλιάζει για μια ακόμα φορά στον καναπέ. "Κι εγώ" σου απαντώ."Κι εγώ. Πολύ".

wings of desire

Όταν το παιδί ήταν παιδί, 
Ήταν η ώρα για αυτά τα ερωτήματα: 

Γιατί είμαι εγώ, και γιατί δεν ειμαι εσύ; 
Γιατί είμαι εδώ, και όχι εκεί; 


Πότε ξεκίνησε ο χρόνος και πού τελειώνει το διάστημα; 
Δεν είναι η ζωή κάτω από τον ήλιο απλώς ένα όνειρο; 


Είναι μήπως αυτό που βλέπω και ακούω και μυρίζω 
μόνο μια παραίσθηση ενός κόσμου πριν τον κόσμο; 

PETER HANDKE 

''WINGS OF DESIRE''




photo by flickr

ΝΤΡΟΠΗ

ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ. 

ΓΙΑΤΙ ΗΤΑΝ Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ 

ΑΝΟΧΗ, 

ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ, 

ΑΝΥΠΑΡΞΙΑ, 

ΑΝΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑ, 

ΑΠΡΑΞΙΑ, 

ΑΠΑΘΕΙΑ, 

ΑΝΟΗΣΙΑ, 

ΑΝΗΘΙΚΟΤΗΤΑ, 

ΑΝΑΣΤΟΛΗ, 

ΑΤΙΜΙΑ, 

ΑΓΝΟΙΑ, 

ΑΚΑΘΑΡΣΙΑ, 

ΑΚΡΙΣΙΑ, 

ΑΠΕΡΙΣΚΕΨΙΑ, 

ΑΝΑΛΓΗΣΙΑ, 

ΑΝΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ, 

ΑΝΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ, 

ΑΝΑΝΔΡΙΑ

ΠΟΥ ΕΦΤΑΣΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΕΚΕΙ.

ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΣΥΝΕΝΟΧΟΙ!

ΤΕΛΟΣ ΕΠΟΧΗΣ

Τρέξτε! Εκπτώσεις μέχρι και 100% σε όνειρα και φιλοδοξίες!

Επιλέξτε μέσα από μια τεράστια γκάμα

μετάλλων, χρωμάτων και σχεδίων 

και βρείτε τώρα αυτό που 

ταιριάζει ιδανικά 

στις δικές σας 

(ψεύτικες)

ανά

γκ

ε

ς

.

.

.

photo by flickr

ΚαγγελάκιΑ

Πίσω από 

τον απέραντο φόβο,

το μεγάλο θυμό,

τον υπέρογκο εγωισμό, 

την ανυπέρβλητη υποκρισία, 

την ανελέητη απόρριψη, 

τις θεατρικές στάσεις, 

τις προσωπικές παραστάσεις, 

 την ατομική τύφλωση, 

τον θολωμένο νου,

τις επιτηδευμένες ηδονές, 

τις αξεπέραστες οδύνες, 

β

α

θ

ι

α

μέσα

βρίσκεται φυλακισμένο,

ένα 

μικρό, φοβισμένο παιδί. 

 

   

  

Belong

Τους πήρε πολύ καιρό να 

να αντιμετωπίσουν φόβους,

να συνειδητοποιήσουν πράγματα,

να ξεπεράσουν καταστάσεις,

να αφήσουν πίσω τους,

να ξεχάσουν για πάντα, 

να πιστέψουν απ' την αρχή,

να γελάσουν δυνατά, 

να ησυχάσουν ώστε

να αισθανθούν ότι ανήκουν 

ξανά

και να αφεθούν τελικά,

σε αυτή την ηρεμία, 

την ασφάλεια, 

που κάθε ζωντανό πλάσμα αναζητά. 

Ας κάνουμε τώρα λίγη ησυχία.

εγώανάμεσαεσύ

εγώσυστάσειςεσύ

εγώπεριστάσειςεσύ

εγώπαραστάσειςεσύ

εγώκαταστάσειςεσύ

εγώυποστάσειςεσύ

εγώεκστάσειςεσύ

εγώαντιστάσειςεσύ

εγώδιαστάσειςεσύ

εγώαποστάσειςεσύ

εγώκενόεσύ;

a sea of blindness

Δε μένω...

στο πριν, στο μετά, 

στο παντού, στο πουθενά,

σε σχέσεις, υποσχέσεις, 

προσωπικές αντιπαραθέσεις, 

σε όνειρα δικά μας, 

των άλλων, των μεγάλων, 

σε πρόσωπα χαμόγελα, 

σε λύπες λεωφόρους, 

χωρίς όρια και όρους

πέρα μακριά,

και όλα αυτά...

Τώρα που φεύγεις...

photo by flickr

T_I_M_E

Η μεγαλύτερη 

α   π   ό   σ   τ   α   σ   η 

είναι ο 

χ

ρ

ό

ν

ο

  ς. 

photo by flickr